Angin Wengi

tumetese banyu
dadi trenyuhe atiku
tatatuturmu keh dadi patuladhanku
sansaya suwe anggonku urip
sansaya ngrembaka ELING sliramu...
nyata aku muNg awujud bleduk,
tanbisa mujudake kekarepanmu kang suci edIpeni...
dak wangSuli yAyi,
tresNamu dak ukir jroning pikir
dak Uri-uRi ing telenging atI...
nganti tekeng pati...

"mikul dhuwur mendhem jero"
dak umpamakna:
..ing wayah dalu ratri, ono kang sumunar kemerlip, yaiku lintang.
Sanadyan cilik-cilik nanging bisa dadi kembang ing sajroning pepetengan.
Tansah dadio Cahya kang sumunar ngebeki pepetengan jagad kang wus gumelar....
Luh kang tumetes jroning atimu, dadio pecut nggayuh sampurnaning laku ning urip bebrayan....
Percaya aku,awakmu kuwasa.......

*nisa*