Sabtu, 22 Juni 2013

CAHYA NING FAJAR

                Cahya Sumunar
Cumondhok ana jero telenging kalbu
Ana ganda aran saka sliramu
Hanglembara ana ing pangrasaku
Yo mung sliramu dadi kenya pepujanku
Ana ing kabeh lakon duk wingi uni

Sumilirake sunyi gerah ing ati
Ana raga, nanging tan nyandhing sliramu
Katresnanmu sajroning ati, tansah tak uri
Lampah jumangkah tan bakal sayah...
Amung wewayangmu ing netra ya kalbuku
Woh ing pangajabku kabeh iki
Antuk'a kasunyatan  ing sejatine katresnan
Saksuwene nggonku ngalam bebrayan
Endah, edipeni...dadya dongaku mring sliramu

Umpama kwawa mbalik ilining wektu
Rinten dalu dakkanthi sliramu tumekaning patiku
Impi- impenku kabeh, ora mokal daklakoni
Pangrasa iki banget gawe branta ing ati
   Lanjutna Laku mu Cahy Ayu!!!!!!!!!!

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

...sakmenika amung saking ngudarasa...kathah lepat nyuwun pangapunten...mangga dipun tanggapi kanthi sekeca....